|
دعا و ثنای پیامبر پس از پایان نبرد احد
امام احمد روایت کرده است: در روز احد، وقتی که مشرکان بازگشتند، رسول خدا -صلى الله علیه وسلم- فرمودند:
«استوُوا حتى اُثنی على ربّی عزوجل».
«صف ببندید، تا به ثنای خدایم عزوجل بپردازم!»
همگی پشت سر ایشان صف بستند. آنحضرت دست به دعا برداشتند و گفتند:
«اللهم لک الحمد کله.
اللهم لا قابض لما بسطت، ولا باسط لما قبضت، ولا هادی لمن أضللت، ولا مضل لمن هدیت، ولا معطی لما منعت، ولا مانع لما أعطیت، ولا مقرب لما باعدت، ولا مبعد لما قربت.
اللهم ابسط علینا من برکاتک ورحمتک و فضلک ورزقک.
اللهم إنی أسألک النعیم المقیم، الذی لا یحول ولا یزول.
اللهم إنی أسألک العون یوم العیلة، والأمن یوم الخوف.
اللهم إنی عائذ بک من شر ما أعطتینا وشر ما منعتنا.
اللهم حبب إلینا الإیمان وزینه فی قلوبنا، وکره إلینا الکفر والفسوق والعصیان، واجعلنا من الراشدین.
اللهم توفنا مسلمین، واحینا مسلمین، وألحقنا بالصالحین، غیر خزایا ولا مفتونین.
اللهم قاتل الکفرة، الذین یکذبون رسلک، و یصدون عن سبیلک، واجعل علیهم رجزک و عذابک.
اللهم قاتل الکفرة، الذین أوتوا الکتاب،
إله الحق»[1].
«خداوندا، همه حمد و سپاس‌ها تو را است.
خداوندا، آنچه را تو بگشایی، کس نتواند ببندد؛ و آنچه را تو ببندی، کس نتواند بگشاید، آنکه را تو گمراه کنی، کس نتواند هدایت کند؛ و آنکه را تو راه بنمایی، کس نتواند به گمراهی بکشاند. آنچه را تو بازداری، کس نتواند که عطا کند؛ و آنچه را تو عطا کنی، کس نتواند که بازدارد، هر آنچه را که تو دور گردانی، هیچکس نتواند نزدیک گرداند؛ و هر آنچه را تو نزدیک گردانی، هیچکس نتواند دور گرداند.
خداوندا، برکات و رحمت و فضل و روزی‌ات را شامل حال ما گردان. خداوندا، من از تو درخواست می‌کنم نعمتی ابدی را که تغییر و زوال نداشته باشد.
خداوندا، من از تو درخواست می‌کنم که روز گرفتاری، مرا معونت دهی، و روز بیم و هراس، امنیت بخشی.
خداوندا، من به تو پناه می‌برم از شر آنچه به ما عطا فرموده‌ای، و از شر آنچه از ما بازداشته‌ای.
خداوندا، ایمان را برای ما محسوب گردان، و آن را در دلهای ما بیارای، و کفر و فسق و عصیان را برای ما ناخوشایند گردان، و ما را از رشد یافتگان قرار ده.
خداوندا، ما را مسلمان بمیران، و مسلمان زنده بدار؛ و ما را به صالحان ملحق گردان، نه خوار و ذلیل شویم، نه شیفته و مغرور.
خداوندا، ای کشنده کافران، آن کسانی که فرستادگانت را تکذیب می‌کنند، و راه تو را بر بندگانت می‌بندند؛ کیفر و عذاب خود را برای آنان قرار ده.
خداوندا، ای کشنده کافران، آن کسانی که از کتاب برخوردار شده‌اند.
ای معبود حق.»
منبع: خورشید نبوت؛ ترجمهٔ فارسی «الرحیق المختوم» تالیف: شیخ صفی الرحمن مبارکفوری، ترجمه: محمد علی لسانی فشارکی، نشر احسان 1388
عصر اسلام
IslamAge.com
[1]- این دعا را بخاری در کتاب الادب المُفرد، ح 699، و امام احمد در مسند خود، ج 3، ص 624 آورده‌اند. |
.gif){kind=small}
