|
تعصب سلمه بن عمير حنفي بر جاهليت
بسم الله الرحمن الرحیم
به‌رغم آشكار شدن بطلان و ناراستي جاهليت، باز هم عده‌اي بر آن سرسختي مي‌كردند و به راحتي از آن دست نمي‌كشيدند. چراكه جاهليت در آنان ريشه دوانده و پاينده شده بود. چنين كساني به سبب همين سرسختي و تعصب ابلهانه به هنگام رويارويي جاهليت با حقيقت، تنها به زور است كه دست از شمشير و جانب‌داري جاهلانه‌ي خود برمي‌دارد.( حركة الردة، ص292)
سرسختي بر جاهليت، سلمه بن عمير حنفي را بر آن داشت تا از هيچ چاره‌انديشي و دسيسه‌اي كوتاهي نكند و راهي را كه براي حفظ و ماندگاري جاهليت در پيش گرفته بود، درست بداند. او پس از برقراري صلح، در پي كشتن خالد بن وليد رضی الله عنه برآمد. او كه كينه‌‌ي زيادي از مسلمانان به دل داشت، صلح با آنان را كه از طرف مجاعه مطرح شده بود، نابجا مي‌پنداشت و از همين‌رو نيز به قصد بر هم زدن پيمان صلح، قصد كشتن خالد رضی الله عنه را نمود كه در اجراي نقشه‌اش ناكام ماند؛ او را بستند تا از خيانتش در امان باشند تا اين‌كه يك شب خود را رهانيد و به لشكرگاه خالد رضی الله عنه رفت. نگهبانان، به او ايست دادند. بني‌حنيفه كه از گريز سلمه، نگران شده بودند، به دنبالش رفتند و او را در يكي از باغ‌ها يافتند. سلمه، بر آن‌ها شمشير كشيد؛ او را با سنگ مي‌زدند و در همان گير و دار شمشيري نيز به گردن سلمه خورد كه رگ‌هاي گردنش بريده شد و در چاهي افتاد و مرد.( تاريخ طبري (4/117و118))
اين، نمونه‌اي از سرسختي جاهلان در دفاع از جاهليت و ناراستي آن است.(حركة الردة، ص292 تا295)
و صلی الله و سلم علی محمد و علی آله و اصحابه الی یوم الدین
منبع: کتاب ابوبکر صدیق، محمد علی صلابی
سایت عصر اسلام
IslamAge.Com
|
.gif){kind=small}
