|
ملاقات بین دو نسل دور از هم
بسم الله الرحمن الرحيم
ملاقات بین دو نسل دور از هم
صدها سال بر تو گذشته است و تو به تنهایی در قبرت جای گرفته ای و مرگ نیزه اش را در قلبت شکسته است..
نسل ها پی در پی آمده اند، قرن ها عوض شده اند، سال های زیادی است که شب و روز، از یکدیگر حال گریزند و تو کفن پوشیده در قبرت قرار داری و به تنهایی در آن به سر می بری..
حال، خیال کن پس از مرگت زنده شده ای، از قبرت بیرون آمده ای و لحظاتی برای باقی ماندن در دنیا به تو داده شده است، در این لحظات کوتاه با یکی از نوادگانت که پس از نسل ها زیادی آمده است ملاقات می کنی..
این را تصور کن.. او در برابرت قرار گرفته.. به او چه خواهی گفت؟ او را به چه چیزی توصیه می کنی؟
شکی نیست که تو گرانبهاترین توصیه در نزدت را به او خواهی گفت و از مهم ترین امور با او سخن خواهی گفت، وی را به آنچه که تو از آن محروم شده ای تشویق خواهی کرد، توجهش را به بزرگترین کاری که باید خودش را مشغول کند جلب می کنی..
حقیقت این است که چنین چیزی برایت رخ نداده است اما برای شخصی غیر از تو اتفاق افتاده به صورت حقیقی که هیچ شک و تردیدی در آن راه ندارد..
حتما الان در شگفتی و سرگردان شده ای و می گویی: این چه حرفی است؟! در کجا اتفاق افتاده است؟ چه زمانی رخ داده؟ چه طور ممکن است؟!
می گویم: چنین چیزی برای رسول الله صلی الله علیه وسلم اتفاق افتاد، زمانی که با ابراهیم علیه السلام که یکی از اجدادش به شمار می رود در بهشت ملاقات نمود، آیا نمی خواهی بدانی که وی را به چه چیزی توصیه کردند؟ به چه چیزی تشویق نمود؟ و از چه اموری با وی سخن گفتند؟
عبدالله بن مسعود رضی الله عنه می فرماید: "رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: ابراهیم علیه السلام را در شبی که به اسراء برده شدم وی را دیدم پس به من فرمود: ای محمد! سلام مرا به امتت برسان، و به آنان خبر ده که خاک بهشت خوب است، آبش گواراست، زمینش هموار است و درختانی که در آن کاشت می شود: سبحان الله والحمدلله و لا اله الا الله و الله اکبر است".
در روایت دیگر می فرماید: "رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: ابراهیم علیه السلام را در شبی که به اسراء برده شدم دیدم، پس به من فرمود: ای محمد! سلامم را به امتت برسان و به آنان بگو: همانا بهشت، خاکی خوب و آبی گوارا دارد و زمینش هموار است و درختان آن، لا حول ولا قوة الا بالله است".
برای همین بود زمانی که رسول الله صلی الله علیه وسلم از کنار ابوهریره رضی الله عنه می گذشت دید که وی در حال کاشتن درختی برای خودش است، به او فرمودند: "آیا تو را به کاشت درختی بهتر از این آگاه نسازم؟ بگو: سبحان الله، الحمدلله، لا اله الا الله و الله اکبر، با گفتن یکی از این کلمه ها یک درخت برایت در بهشت کاشته می شود".
زمانی که شنونده این وصیت را بشنود به بزرگی و عظمت آن پی خواهد برد و آن را به دیگران یادآوری می نماید. رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرمودند: "درختان زیادی در بهشت بکارید، همانا آب آن گوارا و خاک آن خوب است پس درختان آن را بکارید با: لا حول و لا قوة الا بالله".
همچنین ایشان می فرمایند: "هر کس بگوید: سبحان الله العظیم و بحمده، درخت نخلی در بهشت برایش کاشته می شود".
ترجمه شده همراه با تصرف
مترجم: ام احمد
http://ar.islamway.net
|
.gif){kind=small}
