جنگ اجنادين
بسم الله الرحمن الرحیم
خالد رضی الله عنه به شام رسيد و بصري را فتح كرد و با ساير فرماندهان مسلمانان (ابوعبيده، شرحبيل و يزيد) يكجا شد و به بررسي مسايل و مواضع نظامي پرداخت. وي، پس از وارسي چند و چون مسايل نظامي، باخبر شد كه لشكر عمرو بن عاص رضی الله عنه از كنارههاي رود اردن به سوي ساير قشون اسلامي در حركت است و لشكر روميان نيز در تعقيب لشكر عمرو رضی الله عنه ميباشد. هدف روميان، اين بود كه با سپاهيان عمرو رضی الله عنه درگير شوند و كار اين دسته از قشون مسلمان را يكسره كنند. اما عمرو رضی الله عنه نيز كاملاً هشيار بود كه در آن شرايط نبايد با روميان درگير شود؛ چراكه فقط هفتهزار نيرو در اختيار داشت و روميها، لشكري فراتر از اين گرد آورده بودند. خالد رضی الله عنه پس از بررسي شرايط جنگي، به اين نتيجه رسيد كه يا خودش را به لشكر عمرو رضی الله عنه برساند و به همراه افراد عمرو رضی الله عنه با روميان بجنگد و بدينسان خط بازگشت مسلمانان را به مواضع پيشين، از وجود روميها پاك كند و از طريق پشتيباني مسلمانان، موضعشان را در فلسطين تثبيت نمايد و يا سر جايش بماند و به عمرو رضی الله عنه خبر دهد كه زودتر خودش را به لشكر او برساند تا به اتفاق عمرو رضی الله عنه، با رومياني كه از دمشق به تعقيبش پرداختهاند، وارد جنگ شود. خالد رضی الله عنه گزينهي اول را انتخاب كرد تا خط بازگشت مسلمانان را از وجود روميها پاك كند و مواضع مسلمانان را در فلسطين تثبيت نمايد. خالد رضی الله عنه به خوبي ميدانست كه شكست روميان در اين جبهه، سبب ميشود كه قشون اسلامي، اين ناحيه را پوشش دهند و بدين ترتيب نيروي مهاجم دشمن را از حالت تهاجمي درآورده و به دفاع مجبور كنند. خالد رضی الله عنه به اتفاق قشون اسلامي از يرموك به كمك عمرو رضی الله عنه در فلسطين شتافت و به عمرو رضی الله عنه نيز فرمان نوشت كه طوري عقبنشيني كند كه بدون درگيري با روميان آنها را به دنبال خود بكشد تا اينكه به لشكر خالد رضی الله عنه برسد تا به اتفاق هم، كار روميان را بسازند.
عمرو رضی الله عنه به اجنادين رفت و خالد رضی الله عنه نيز خودش را همانجا به او رسانيد و جمع سپاهيان اسلام به حدود سيهزار نفر رسيد. خالد رضی الله عنه در زمان مناسبي كه سپاهيان عمرو رضی الله عنه و روميان با هم درگير شده بودند، به اجنادين رسيد و بدين ترتيب جنگ شديدي درگرفت؛ تجربهي جنگي عمرو و خالد، نقش مهمي در شكست روميان داشت؛ طوري كه تعدادي از مجاهدان، به صفوف دشمن نفوذ كرده و فرماندهي روميان را كشتند و بدينسان سپاهيان دشمن، توانشان را از دست داده و گريختند.
جنگ اجنادين، نخستين جنگ بزرگي بود كه ميان روميها و مسلمانان در شام روي داد و چون خبر شكست، به هرقل در ـ حم صلی الله علیه وسلم ـ رسيد، دانست كه به مصيبت بزرگي گرفتار شده است.( ابوبكر الصدق، نزار حديثي، ص70)
خالد رضی الله عنه خبر پيروزي را براي ابوبكر صديق رضی الله عنه نوشت. متن نامهاش بدين شرح بود:
ـ به ابوبكر خليفهي رسولخداص، از خالد بن وليد، شمشير آختهي خدا بر مشركان. اما بعد:
سلام عليكم.
من، در برابر شما ضمن ستايش پروردگار يكتا، گواهي ميدهم كه خدايي جز خداي يگانه و بيشريك نيست. اي صديق! گزارشم، به شما اين است كه ما با مشركان در اجنادين درگير شديم. آنها، قشون زيادي فراهم آورده، صليبهايشان را برافراشته و كتابهاي مقدسشان را گشوده بودند (تا سپاهيانشان را به جنگ بر ضد ما تشويق كنند و) با اين سوگند به ميدان نبرد وارد شده بودند كه از ميدان بِدَر نشوند و رويارويمان ايستادگي كنند و ما را از خاكشان بيرون نمايند. ما هم با اعتماد و توكل بر خدا بر آنان حملهور شديم و آنها را با نيزه هدف قرار داده، سپس با شمشيرها زديم و آنان را درميان هر دره، كوه و سرزميني شكست داديم. اينك خدا را ميستايم كه دينش را پيروز نمود و دشمنش را شكست و خواري داد و با دوستانش خوب و نيك، تا كرد. سلام و رحمت و بركات الهي بر شما باد.
ابوبكر صديق رضی الله عنه با شنيدن خبر پيروزي شادمان شد و فرمود: «سپاس خدا را كه مسلمانان را ياري نمود و چشمانم را به اين پيروزي، شاد فرمود.»( فتوحالشام ازدي، ص84-93)
و صلی الله و سلم علی محمد و علی آله و اصحابه الی یوم الدین
منبع: کتاب ابوبکر صدیق، محمد علی صلابی
سایت عصر اسلام
IslamAge.Com
|