|
ازدواج آن عثمان رضی الله عنه با رقیّه دخت بزرگوار رسول خدا صلی الله عليه وسلم
بسم الله الرحمن الرحیم
با اسلام آوردن حضرت عثمان پیوندهای محبّت و اخوّت بین او و دیگر مسلمانان برقرار شد و با ازدواج آن حضرت با رقیّه دخت نبی‌اکرم صلی الله عليه وسلم قدر و منزلت او نزد مسلمانان دو چندان شد. داستان این ازدواج به این شرح است که رسول خدا صلی الله عليه وسلم پیشتر رقیّه را به عقد عُتْبه پسر ابولهب و دختر دیگرشان، أمّ‌کلثوم را به نکاح عُتَیْبه، دیگر پسر ابولهب درآورده بود اما پس از نزول آیات سورة مبارکه مسد که عبارتند از:
«تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ (1) مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ (2) سَيَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ (3) وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ (4) فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ» المسد: ١ - ٥
(نابود باد ابولهب! و حتماً هم نابود مي‌گردد. دارائي و آنچه (از شغل و مقام) به دست آورده است، سودي بدو نمي‌رساند (و او را از آتش دوزخ نمي‌رهاند). به آتش بزرگي در خواهد آمد و خواهد سوخت كه زبانه‌كش و شعله‌ور خواهد بود. و همچنين همسرش كه (در اينجا آتش بيار معركه و سخن‌چين است در آن‌جا بدبخت و) هيزم‌كش خواهد بود. در گردنش رشته طناب تافته و بافته‌اي از الياف است).
ابولهب و ام جمیل دختر حرب بن امیّه، مادر عتبه و عتیبه، آندو را امر به طلاق دختران پيامبر صلی الله عليه وسلم دادند وآنان نیز قبل از همبستر شدن ایشان را طلاق دادند تا خود لطفی باشد از جانب خداوند بر آل محمد و ذلّتی باشد از آن ابولهب و فرزندان او[1]. عثمان به محض شنیدن این ماجرا نزد رسول خدا صلی الله عليه وسلم آمد و از رقیه خواستگاری نمود، رسول خدا صلی الله عليه وسلم نیز ایشان را به عقد حضرت عثمان رضی الله عنه درآورد و حضرت خدیجه(ل)، خود، دختر بزرگوارشان را برای این امر آماده کردند، و این ازدواجی بود میمون و مبارک با مردی که از خوش سیماترین مردان قریش بود و می‌توانست همپایه جمال و زیبایی رقیه باشد. هنگام ازدواج آن دو، مردم این بیت شعر را می‌سرودند:
أَحْسَنُ زَوْجَینِ رآهما إنسانٌ رُقِیَّةٌ، وَ زَوجُها عثمانُ
(رقیه و همسرش، عثمان، زیباترین هسمرانی هستند که تا به حال مردم آن‌ها را به چشم دیده‌اند).
عبدالرحمان بن عثمان قریشی نقل می‌کند که هنگامی که رقیه مشغول شستن سر عثمان بود، رسول خدا صلی الله عليه وسلم بر او وارد شد و به ایشان فرمودند «دخترم نسبت به ابوعبدالله (عثمان) به نیکی رفتار کن که اخلاق او از دیگر صحابه بیشتر به من شبیه است».[2]
در واقع ام‌جمیل و ابولهب گمان می‌بردند که با طلاق رقیه و ام‌کلثومب آل محمد را خوار و ذلیل می‌کنند، اما خداوند بزرگ و عظیم‌الشأن، سرنوشتی خوب را برای دختران پيامبر صلی الله عليه وسلم رقم زده بود، بدون شک این ذلّت به خود ام‌جمیل و ابولهب بازگشت و خداوند عزوجل خود، بیت نبوّت را از بدی‌ها محفوظ نمود که هرچه خداوند بخواهد همان می‌شود.[3]
وصلی الله وسلم علی محمد وعلی آله و اصحابه الی یوم الدین
منبع:کتاب عثمان ابن عفان رضی الله عنه ، تالیف: محمد علی صلابی
سایت عصر اســـلام
IslamAgae.Com
-----------------------------------------------
[1]- ذوالنورین عثمان بن عفّان، محمد رشیدرضا، ص12.
[2]- «اِنَّه أَشْبَهُ أصحابی بی خُلُقاً»: طبرانی این حدیث را روایت کرده است و ابن حجر هیثمی در المجمع (حدیث14500) رجال و راویان آن‌را ثقه می‌داند.
[3]- دماء علی قمیص عثمان، ابراهیم المنتاوی، 84.
|
.gif){kind=small}
